Mastermag

سلام به شما خوانندگان مجله ی خبری مسترمگ و دوست داران یادگیری. در مقاله ی امروز میخواهیم به بررسی آسمان و فضای بی کران بپردازیم و در مورد فرق ستاره نوترونی با سیاه چاله صحبت کنیم. پس اگر علاقه مند به موضوعات مربوط به کیهان هستید ، با ما همراه باشید تا در کنار یکدیگر دانشمان را در مورد آسمان شب افزایش دهیم.

معرفی

از زمان گذشته و ابتدای تاریخ بشریت ، انسان ها همیشه نگاهی به آسمان بالای سر خود داشته اند. آسمانی که همیشه باعث مطرح شدن سوالات بسیاری برای بشر بوده است. از شکل زمین تا ماهیت خورشید و ماه و شکل قرار گیری آنها در کنار هم ، انسان ها همواره به دنبال پیدا کردن جواب برای این سوالات بوده اند. موضوعاتی که در ابتدا ، به قدری برای بشر اولیه غیرقابل تصور بود که نتیجه ی آن ، انجام کارهایی مانند پرستش خورشید و ماه بود.

اما در حال حاضر ، دانش انسان امروزی از دنیای پیرامون خود ، بیش از هر زمان دیگریست. بعد از گذر از سوالات ابتدایی ، حال بشر با مسائل پیچیده تری رو به رو است. اما بعضی از مفاهیم عمیق مانند سیاه چاله ها ، هنوز ماهیتشان به طور کامل درک نشده است. امروز در این مقاله میخواهیم به بررسی فرق ستاره نوترونی با سیاه چاله بپردازیم.

فرق ستاره نوترونی با سیاه چاله چیست؟

با اینکه این دو از بسیاری از جوانب ، به هم شبیه هستند ، اما تفاوت آنها به شکلی بود است که سیاه چاله ها و ستاره های نوترونی را در دو دسته بندی متفاوت قرار دهد. یکی از تفاوت های آنها نحوه ی شکل گیری این دو است. وقتی که یک ستاره به زمان مرگ خود می رسد ، وقتی که هسته ی بیشتر از فلز تشکیل شده باشد ، بر اثر جاذبه فروپاشی می کند و به عنوان یک سوپرنوا ( Supernova ) می شود. فشار زیاد باعث ترکیب الکترون ها و پروتون ها به تونرون می شود و یک ستاره ی نوترونی تشکیل می دهد. سپس این فشار زیاد باعث از بین رفتن لایه ی رویی ستاره می شود.

حال در این زمان ، جرم هسته ی این ستاره ی نوترونی باعث تفاوت آن با سیاه چاله ها می شود. اگر جرم آن از سه برابر جرم خورشید کمتر باشد ، همچنان یک ستاره ی نوترونی باقی می ماند و اگر بیشتر از این مقدار باشد ، باعث فروپاشی بیشتر آن و تبدیلش به یک سیاه چاله می شود. پس یکی دیگر از تفاوت های این دو در جرم آنها است. البته که این اعداد تئوری هستند و محدوده ی جرم یک ستاره نوترونی هنوز کاملا شناخته شده نیست.

همچنین گفته می شود که ستاره های نوترونی به شکل نستقیم نیز قابل مشاهده هستند. اما این مورد برای سیاه چاله ها متفاوت است و این اجرام آسمانی با استفاده از طریق آثار گرانشی ای که دارند قابل تشخیص هستند. همچنین با اینکه ستاره های نوترونی بسیار کوچک هستند ، اما جرم آنها در کل این اجرام توزیع شده است. برخلاف سیاه چاله ها که در مرکز خود به نقطه ی تکینگی می رسند و جاذبه ی آنها بی نهایت می شود.

ستاره ی نوترونی چیست؟

ستاره های نوترونی ، به شکل کوتاه ، باقی مانده ی هسته ی ستارگان عظیمی هستند که به پایان زندگی خود رسیده اند. به طور کلی ، برای پایان تکاملی زندگی ستارگان ، دو اتفاق وجود دارد. یکی از آنها تبدیل به ستاره ی نوترونی شدن است. دیگر پایان را در بخش بعدی توضیح خواهم داد. ستاره های نوترونی ، یکی از سنگین ترین اجسام موجود در کیهان هستند.

وقتی که یک ستاره ، به پایان سوخت قابل استفاده ی خود ( هیدروژن برای تبدیل به هلیم ) می رسد ، جاذبه ی بیرونی ستاره را شکست می دهد و این اتفاق باعث فروپاشی درونی هسته ی ستاره می شود. اگر یک ستاره به اندازه ی کافی بزرگ باشد ، می تواند در برابر این فروپاشی مقاومت کند و در ادامه یک پدیده ی کوانتومی به اسم Neutron Degeneracy Pressure باعث جلوگیری این فروپاشی می شود. این پدیده وقتی رخ می دهد که نوترون ها به دلیل جرم زیاد نمی توانند به هم نزدیک تر شوند و باعث شکل گیری یک ستاره ی نوترونی می شوند.

به گفته ی ستاره شناسان ، حدود یک میلیارد ستاره ی نوترونی در کهکشان راه شیری وجود دارد. بیشتر ستاره های نوترونی کشف شده ستارگان جوانی هستند سرعت چرخش بسیار بالایی دارند و اشعات انرژی آنها به زمین می رسد. هرچه سن ستاره ی نوترونی بالا تر برود ( که میتواند میلیاردها سال زمان ببرد! ) سرعت چرخش آنها کاهش پیدا می کند و این باعث می شود که برجسته تر نباشند و پیدا کردن آنها سخت تر باشد.

سیاه چاله چیست؟

سیاه چاله ها ، راه دوم برای اتمام تکاملی زندگی یک ستاره هستند. این اجرام بی نظیر ، همچنان یکی از نکات قابل توجه علم امروز هستند. نیروی گرانش در مرکز سیاه چاله ها به حدی شدید است که حتی نور هم نمی تواند از آن فرار کند و به درون آنها کشیده می شود. همچنین ، مانند ستاره های نوترونی ، بسیار سنگین هستند. یکی از دلایلی که باعث داشتن چنین جاذبه ی شدیدی می شود نیز ، همین موضوع است.

به گفته ی ستاره شناسان ، برای به وجود آمدن یک سیاه چاله ، دو راه وجود دارد. راه اول ( که تا حدودی شبیه به روش شکل گیری ستاره های نوترونی است ) وقتی است که یک ستاره ی بزرگ به اتمام سوخت خود می رسد ، و بعد از یک انفجار ، یک سیاه چاله را از خود بر جای می گذارند. در راه دوم ، سیاه چاله ها از فروپاشی مستقیم گازهای موجود در فضا به وجود می آیند. این مسیر ، باعث به وجود آمدن سیاه چاله های بسیار بزرگ می شود و احتمال داده می شود که در زمان های ابتدایی شکل گیری جهان به وجود آمده باشند.

در کهکشان راه شیری ما ، حدود 100 میلیون سیاه چاله وجود دارند. که می توان گفت مهم ترین آنها ، سیاه چاله ی *Sagittarius A است که در مرکز کهکشان راه شیری قرار دارد. و بر خلاف اشتباه بعضی افراد ، قرار نیست کل کهکشان راه شیری را ببلعد! بلکه این سیاه چاله گاز و عناصر جدا شده از ستاره های نزدیک خود را به درون خودش می کشد و کاری با زمین ما ندارد!

جمع بندی

حال در این بخش ، تمام نکات گفته شده را در یک جدول قرار می دهیم تا بررسی کلی آنها برای شما راحت تر باشد.

اگر به این نوع مقالات علاقه مند هستید ، میتوانید مشابه این مقاله را در بخش دانستنی مجله ی خبری مستر مگ پیدا کنید. همچنین با کلیک روی این عناوین ، می توانید مقالات مربوط به دلیل ترس حیوانات از انسان و تفاوت المپیک و پارا المپیک را در مجله ی خبری مستر مگ  مطالعه کنید.